تشخیص پره اکلامپسی از طریق تعیین نسبت پروتئین به کراتی نین ادرار

زمینه : دفع پروتئین در ادرار مهمترین عامل تشخیص و اداره بیماران مبتلا به پرهاکلامپسی است. استفاده از روشی که بتواند در اسرع وقت میزان پروتئین ادرار را نشان دهد، در تسریع روند درمان مؤثر است. هدف : مطالعه به منظور تعیین میزان پروتئین ادرار 24 ساعته از طریق تعیین نسبت پروتئین به کراتینین یک نمونه تصادفی ادرار در زنان باردار مشکوک به پره اکلامپسی انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی از مرداد 1382 تا اردیبهشت 1383 بر روی 50 خانم باردار با سن حاملگی 20 هفته یا بیشتر که با فشار خون مساوی یا بالاتر از به درمانگاه پره ناتال بیمارستان کوثر قزوین مراجعه کرده بودند، انجام شد. پس از بستری بیمار در بخش حاملگی های پر خطر، ابتدا ادرار 24 ساعته برای تعیین میزان پروتئین جمع آوری و سپس یک نمونه تصادفی ادرار جهت تعیین نسبت پروتئین به کراتینین گرفته شد. ضریب همبستگی بین دفع پروتئین در ادرار 24 ساعته و نسبت پروتئین به کراتینین تعیین شد. یافته ها : از 50 زن باردار، 12 نفر بیشتر از 300 میلی گرم و 38 نفر کمتر از 300 میلی گرم دفع پروتئین در ادرار 24 ساعته داشتند. نسبت پروتئین به کراتینین مساوی یا کمتر از 25/0با دفع پروتئین کمتر از 300 میلی گرم و نسبت پروتئین به کراتینین بیشتر از 25/0 با دفع پروتئین بیشتر از 300 میلی گرم در ادرار 24 ساعته تطابق داشت(ضریب همبستگی 99/0 و 001/0p<). حساسیت، ویژگی و ارزش پیش گویی کننده مثبت و منفی این نسبت در پیش بینی مقدار دفع پروتئین در ادرار 24 ساعته، %98 و دقت آن %96 بود. نتیجه گیری : نسبت پروتئین به کراتینین نمونه تصادفی ادرار می تواند دفع پروتئین قابل توجه در ادرار(بیشتر از 300 میلی گرم در 24 ساعت) را پیش بینی کند.